Δισκοκήλη και επιλογές για επιτυχή θεραπεία αυτής

Η σπονδυλική στήλη είναι μια πολύπλοκη και ζωτικής σημασίας δομή που συνδράμει στην υποστήριξη του βάρους του σώματος και την προστασία του νωτιαίου μυελού. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη διαφύλαξη της ακεραιότητας της σπονδυλικής στήλης. Οι δίσκοι αυτοί εντοπίζονται μεταξύ των σπονδύλων και λειτουργούν ως μέσο διαχείρισης και απορρόφησης των κραδασμών και διευκόλυνσης της κίνησης της σπονδυλικής στήλης. Ωστόσο, όπως και κάθε όργανο ή δομή του ανθρώπινου σώματος, με την πάροδο του χρόνου παρουσιάζει φθορά, γεγονός που μπορεί να συμβάλλει στην εκδήλωση παθήσεων όπως η δισκοκήλη. Η δισκοκήλη απαιτεί άμεση και στοχευμένη θεραπεία, καθώς τα συμπτώματά της μπορεί να αποβούν σημαντικό πρόβλημα στην καθημερινότητα των ασθενών.

Τι είναι η δισκοκήλη;

Η δισκοκήλη ή κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου είναι μια πάθηση της σπονδυλικής στήλης που εκδηλώνεται λόγω γήρανσης και φθοράς σε έναν ή περισσότερους από τους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι αποτελούνται από δύο κύρια συστατικά: τον πηκτοειδή πυρήνα και τον ινώδη δακτύλιο. Ο πηκτοειδής πυρήνας βρίσκεται κεντρικά μέσα στο δίσκο και έχει υψηλή περιεκτικότητα σε νερό, δίνοντάς του μια ζελατινώδη, εύκαμπτη υφή. Αυτός ο πυρήνας είναι υπεύθυνος για την απορρόφηση των κραδασμών και τη διατήρηση της ευκαμψίας της σπονδυλικής στήλης. Γύρω από τον πηκτοειδή πυρήνα βρίσκεται ο ινώδης δακτύλιος, μια πιο σκληρή, πιο σταθερή δομή που αποτελείται από ίνες κολλαγόνου. Ο ινώδης δακτύλιος παρέχει την απαραίτητη στήριξη στο μεσοσπονδύλιο δίσκο κατά τη διάρκεια της κίνησης. Όταν ωστόσο λόγω ατυχήματος ή φυσικής φθοράς προκληθεί ρήξη στον ινώδη δακτύλιο, το περιεχόμενο του πηκτοειδούς πυρήνα εξέρχεται, συμπιέζοντας γειτονικές νευρικές δομές. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως δισκοκήλη και μπορεί να εμφανιστεί σε όλες τις μοίρες της σπονδυλικής στήλης (αυχενική, θωρακική, οσφυϊκή), ωστόσο απαντάται συχνότερα στην οσφυϊκή (μέση) και την αυχενική μοίρα.

Τι μπορεί να συμβεί στους μεσοσπονδύλιους δίσκους;

Με την πάροδο του χρόνου, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι χάνουν την ελαστικότητά τους και την περιεκτικότητά τους σε νερό, γίνονται πιο άκαμπτοι και επιρρεπείς σε τραυματισμούς. Καθώς οι δίσκοι γίνονται λιγότερο ελαστικοί, είναι πιο πιθανό να διαρραγούν υπό πίεση, γεγονός που συμβάλλει στην εκδήλωση δισκοκήλης.

Η δισκοκήλη και οι συνέπειές της που απαιτούν θεραπεία

Η δισκοκήλη εκδηλώνεται όταν τμήμα του πηκτοειδούς πυρήνα του δίσκου μετατοπίζεται εκτός των φυσιολογικών του ορίων, λόγω κάποιας ρήξης στον ινώδη δακτύλιο. Αυτή η μετατόπιση μπορεί να συμπιέσει τα νεύρα ή τον νωτιαίο μυελό, προκαλώντας έντονα συμπτώματα στα άνω ή τα κάτω άκρα. Αν και υπάρχει κάποιος χώρος γύρω από το νωτιαίο μυελό και τα νεύρα, η εκτεταμένη μετατόπιση του δίσκου μπορεί να οδηγήσει σε συμπίεση αυτών των δομών, διαταράσσοντας τη φυσιολογική τους λειτουργία.

Συμπτώματα κήλης μεσοσπονδύλιου δίσκου

Τα συμπτώματα της δισκοκήλης προκύπτουν κυρίως από τη συμπίεση των νευρικών ριζών ή του νωτιαίου μυελού. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τη θέση και τη σοβαρότητα της δισκοκήλης. Ένα από τα πιο κοινά συμπτώματα είναι ο πόνος, ο οποίος εντοπίζεται στην περιοχή όπου εντοπίζεται και η κήλη. Βέβαια, εάν η κήλη συμπιέζει τις γύρω νευρικές δομές, ο πόνος συχνά εντοπίζεται και στα άνω ή στα κάτω άκρα. Οι ασθενείς με δισκοκήλη μπορεί επίσης να εμφανίσουν μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στις ίδιες περιοχές όπου αισθάνονται πόνο. Ο ερεθισμός των νευρικών δομών από μια δισκοκήλη μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε μυϊκή αδυναμία. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η κήλη του δίσκου μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης ή του εντέρου, υποδεικνύοντας μια κατάσταση γνωστή ως ιππουριδική συνδρομή. Πρόκειται για μια επείγουσα ιατρική κατάσταση που απαιτεί άμεση χειρουργική επέμβαση. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσκολία στην ούρηση ή την αφόδευση και μούδιασμα γύρω από την περιοχή των γεννητικών οργάνων.

Δισκοκήλη και θεραπεία

Η δισκοκήλη σε πρώτη φάση αντιμετωπίζεται με συντηρητική θεραπεία. Αυτή περιλαμβάνει συνήθως μέτρα που αποσκοπούν στην ανακούφιση του πόνου και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν:

Χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής (αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά φάρμακα), τα οποία συνταγογραφούνται συνήθως για τη διαχείριση του πόνου και του μυϊκού σπασμού και τη μείωση της φλεγμονής.
Φυσικοθεραπεία: Ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα άσκησης σε συνδυασμό με φυσικοθεραπεία βοηθά στην ενδυνάμωση των μυών που υποστηρίζουν τη σπονδυλική στήλη, βελτιώνει την ευλυγισία και ενισχύει τη συνολική λειτουργία της. Σε αντίθεση με προηγούμενες συστάσεις για παρατεταμένη ανάπαυση στο κρεβάτι, οι τρέχουσες οδηγίες ενθαρρύνουν την ήπια σωματική δραστηριότητα για την πρόληψη της μυϊκής αδυναμίας ή ατροφίας.
Επισκληρίδιες εγχύσεις στεροειδών: Για ασθενείς των οποίων τα συμπτώματα επιμένουν, μπορούν να πραγματοποιηθούν επισκληρίδιες εγχύσεις κορτικοστεροειδών για τη μείωση της φλεγμονής και του πόνου. Αυτές οι εγχύσεις γίνονται συνήθως υπό ακτινοσκοπική καθοδήγηση για να διασφαλιστεί η ακρίβεια και η ασφάλεια.

Πότε η δισκοκήλη χρειάζεται χειρουργική θεραπεία

Όταν οι συντηρητικές θεραπείες αποτύχουν ή όταν οι ασθενείς παρουσιάζουν σοβαρά νευρολογικά ελλείμματα, η δισκοκήλη αντιμετωπίζεται με χειρουργική θεραπεία. Η χειρουργική επέμβαση έχει ένδειξη όταν οι ασθενείς εμφανίζουν σημαντικά ή επιδεινούμενα νευρολογικά συμπτώματα, όταν υπάρχει έντονη απώλεια μυϊκής ισχύος ή εάν τα συμπτώματα επηρεάζουν σοβαρά την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Εάν ο ασθενής εμφανίζει συμπτώματα ιππουριδικής συνδρομής, η άμεση χειρουργική επέμβαση είναι επιβεβλημένη.

Πλέον υπάρχουν σύγχρονες, ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές που καθιστούν την αποκατάσταση της πάθησης ως επί τω πλείστων ανώδυνη και αναίμακτη. Στις τεχνικές αυτές συγκαταλέγονται η μικροδισκεκτομή και η ενδοσκοπική δισκεκτομή, οι οποίες διευκολύνουν την επιτυχή απομάκρυνση του υλικού του δίσκου που προκαλεί το πρόβλημα με την ελάχιστη δυνατή διατάραξη των τριγύρω δομών και μαλακών μορίων. Η τομή δεν ξεπερνά τα 1-2 εκατοστά και ο ασθενής εξέρχεται χωρίς πόνο την ίδια ή την επόμενη ημέρα ανάλογα με τις συνυπάρχουσες παθήσεις του.

Η δισκοκήλη είναι μια κοινή πάθηση της σπονδυλικής στήλης που απαιτεί στοχευμένη θεραπεία, καθώς μπορεί να προκαλέσει σημαντικό πόνο και απώλεια λειτουργικότητας. Ενώ τα συντηρητικά μέτρα συχνά επιτυγχάνουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι απαραίτητη για επίμονες ή σοβαρές περιπτώσεις. Η πρόοδος στις ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές τεχνικές προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα όπως ο ταχύτερος χρόνος ανάρρωσης και επιστροφής στις δραστηριότητες και τη δουλειά τους, παρέχοντας την ευκαιρία στους ασθενείς να ανακτήσουν γρηγορότερα την χαμένη ποιότητα ζωής τους. Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός, Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης και Επ. Καθηγητής Δρ. Μάριος Λυκίσσας εφαρμόζει για τη δισκοκήλη μια άκρως εξατομικευμένη, ελάχιστης επεμβατικότητας και αναίμακτη θεραπεία, ανάλογα με την περίπτωση και τις ανάγκες του εκάστοτε ασθενούς.