Εφηβική Σκολίωση: Όσα Πρέπει να Γνωρίζουν οι Γονείς

Εφηβική Σκολίωση: Όσα Πρέπει να Γνωρίζουν οι Γονείς Αντιμετώπιση της Εφηβικής Σκολίωσης με Χειρουργική Πλοήγηση Με βάση τα νεότερα δεδομένα του 2025 η ρομποτική τεχνολογία και η χειρουργική πλοήγηση κατέχουν τα πρωτεία στη θεραπεία ασθενών με σκολίωση καθόσον εμπεριέχουν τα 3Α, δηλαδή την ακρίβεια στην τοποθέτηση των εμφυτευμάτων, την ασφάλεια όσον αφορά την πρόληψη των επιπλοκών και την αποτελεσματικότητα που μεταφράζεται σαν άριστο αισθητικό και λειτουργικό αποτέλεσμα για τον ασθενή.   Συχνές Ερωτήσεις Γονέων για την εφηβική σκολίωση Πότε ενδείκνυται η χειρουργική αντιμετώπιση της εφηβικής σκολίωσης; Το χειρουργείο έχει ένδειξη σε κάθε σκολίωση όταν αυτή φτάσει τις 45 μοίρες. Ο λόγος είναι ότι από τις μοίρες αυτές και μετά γνωρίζουμε βάση εμπεριστατωμένων μελετών ότι η επιδείνωση δεν σταματά με την ολοκλήρωση της ανάπτυξης του παιδιού αλλά συνεχίζεται και στην ενήλικο ζωή επηρεάζοντας τη λειτουργία των πνευμόνων. Στο μέγεθος των 45 μοιρών και πάνω η εφαρμογή του κηδεμόνα είναι αναποτελεσματική, δεν μπορεί να σταματήσει την περαιτέρω επιδείνωση της παραμόρφωσης και το μόνο που καταφέρνει είναι να ταλαιπωρεί το παιδί. Όσο πιο κοντά στις μοίρες αυτές γίνει το χειρουργείο τόσο λιγότερα είναι τα επίπεδα που πρέπει να δεθούν και τόσο πιο ασφαλές και μικρότερης διάρκειας το χειρουργείο καθόσον η διόρθωση της εύκαμπτης σπονδυλικής στήλης και της μικρής χειρουργικής σκολίωσης γίνεται εύκολα και μπορεί να φτάσει μέχρι την πλήρη διόρθωσή της.   Τι είναι η εκλεκτική θωρακική σπονδυλοδεσία; Πρόκειται για την επέμβαση που εφαρμόζεται από τον Ορθοπαιδικό Χειρουργό στην Αθήνα – Χειρουργό Σπονδυλικής Στήλης Δρ. Μάριο Λυκίσσα όταν υπάρχει ένδειξη στην εφηβική σκολίωση. Αφορά τον περιορισμό της επέμβασης μόνο στην θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης η οποία είναι σε όλους τους ανθρώπους άκαμπτη λόγω της παρουσίας των πλευρών και επομένως ο περιορισμός της κίνησης μετά το χειρουργείο είναι μηδαμινός. Όσο πιο μικρή είναι η θωρακική καμπύλη τόσο πιο εύκολα εφαρμόζεται η τεχνική αυτή με την προϋπόθεση ότι και η οσφυϊκή καμπύλη είναι μικρή και εύκαμπτη. Αυτός είναι ένας παραπάνω λόγος το χειρουργείο να γίνεται νωρίς, μόλις η θωρακική καμπύλη ξεπεράσει τις 45 μοίρες και όχι καθυστερημένα καθώς η εκλεκτική θωρακική σπονδυλοδεσία μπορεί πλέον να μην είναι εφαρμόσιμη.   Η επέμβαση της σπονδυλοδεσίας καθυστερεί την σωματική ανάπτυξη του εφήβου; Η επέμβαση της σπονδυλοδεσίας για τη διόρθωση της σκολίωσης στους εφήβους δεν καθυστερεί την ανάπτυξη. Η ανάπτυξη του θωρακικού κλωβού και των πνευμόνων έχει σχεδόν ολοκληρωθεί ήδη από την ηλικία των 8 ετών. Το ύψος του εφήβου κερδίζεται πλέον από τα κάτω άκρα, ιδιαίτερα από τα γόνατα και όχι από την σπονδυλική στήλη. Ο έφηβος με σκολίωση έχει χαμηλότερο ανάστημα από αυτό που θα έπρεπε να έχει λόγω της αναδίπλωσης της σπονδυλικής του στήλης. Αυτός είναι και ο λόγος που την επόμενη ημέρα του χειρουργείου το παιδί είναι ψηλότερο από μερικά έως πολλά εκατοστά, ανάλογα με το μέγεθος της σκολίωσης.   Στους ασθενείς που έχουν θεραπευτεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα πόσο συχνά πετυχαίνεται η πλήρη διόρθωση της σκολίωσης; Τα τελευταία 10 έτη στην Κλινική Χειρουργικής Σπονδυλικής Στήλης του θεραπευτηρίου Μετροπόλιταν, έχουν χειρουργηθεί περισσότεροι από 600 ασθενείς με σκολίωση ή κύφωση με τη βοήθεια της πιο σύγχρονης τεχνολογίας παγκοσμίως. Το ποσοστό της πλήρους διόρθωσης της παραμόρφωσης σε αυτούς τους ασθενείς ξεπερνά το 40%. Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν 250 άτομα έφυγαν από την Κλινική με  διόρθωση 100% δηλαδή με ένα άριστο αισθητικό και λειτουργικό αποτέλεσμα. Αποτελεί βασικό κανόνα ότι όταν ο ασθενής προσέρχεται έγκαιρα και το μέγεθος της σκολίωσης είναι ακόμη μικρό, το αισθητικό αποτέλεσμα αναμένεται να είναι εξαιρετικό καθόσον οι μικρές και εύκαμπτες καμπύλες διορθώνονται πολύ πιο εύκολα.   Ποιό είναι το μέλλον στη θεραπεία τη σκολίωσης; Η γονιδιακή θεραπεία αποτελεί την πιο σημαντική πρόσφατη εξέλιξη στην αντιμετώπιση της σκολίωσης. Τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί δραματική ανάπτυξη στην έρευνα για τον εντοπισμό γονιδιακών μεταλλάξεων που σχετίζονται με την εμφάνιση της ιδιοπαθούς εφηβικής σκολίωσης. Υπάρχει μάλιστα διαθέσιμο στην αγορά ένα πρώτης γενιάς γενετικό test που επιτρέπει στους γιατρούς να διαχωρίσουν τα παιδιά με σκολίωση σε χαμηλού, μέσου και υψηλού κινδύνου επιδείνωσης. Καθώς στο άμεσο μέλλον τα γενετικά αυτά tests θα βελτιώνονται, θα βελτιωθεί και η ικανότητα παρέμβασης με τις κατάλληλες χειρουργικές και μη θεραπείες.

Σπονδυλοδεσία: Ενδείξεις, τεχνικές & διαδικασία

Δυστυχώς, ορισμένες παθολογικές καταστάσεις της σπονδυλικής στήλης, παρά τις επαναλαμβανόμενες προσπάθειες συντηρητικής αντιμετώπισης, δεν υποχωρούν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα δυσάρεστα συμπτώματα όπως ο πόνος, το μούδιασμα, η μυϊκή αδυναμία και αρκετά άλλα να κάνουν «κατάληψη» στην καθημερινότητα του ασθενούς και να δυσχεραίνουν όλο και περισσότερο την ποιότητα της ζωής του. Εφόσον διαπιστωθεί ότι τα συντηρητικά μέτρα αντιμετώπισης αποτυγχάνουν να δώσουν λύση στο πρόβλημα, τον τελικό λόγο έχει η χειρουργική επέμβαση. Μια από τις πιο διαδεδομένες (και συνάμα παρεξηγημένες) επεμβάσεις σπονδυλικής στήλης είναι η σπονδυλοδεσία.  Τι είναι η σπονδυλοδεσία; Η σπονδυλοδεσία είναι η χειρουργική επέμβαση η οποία πραγματοποιείται για την θεραπεία διαφόρων παθήσεων της σπονδυλικής στήλης. Ο όρος «σπονδυλοδεσία» προέρχεται από τις λέξεις «σπόνδυλος» και «δένω» και αναφέρεται στη χειρουργική ένωση δύο ή περισσότερων σπονδύλων μεταξύ τους. Η επέμβαση στοχεύει στη μόνιμη σταθεροποίηση δύο ή περισσότερων σπονδύλων μέσω της επίτευξης οστικής συνένωσης. Με αυτό τον τρόπο μιμείται τη φυσιολογική επούλωση ενός κατάγματος βασιζόμενη στην τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος ανάμεσα στους σπονδύλους. Παράλληλα, τοποθετούνται μεταλλικά εμφυτεύματα, όπως ράβδοι και κοχλίες, για τη διατήρηση της ακινητοποίησης μέχρι την πλήρη πώρωση. Ο στόχος είναι η δημιουργία ενός ενιαίου, σταθερού τμήματος σπονδυλικής στήλης που δεν επιτρέπει την παθολογική και επώδυνη κινητικότητα. Μέσω της διαδικασίας αυτής, εξαλείφεται κάθε παθολογική κινητικότητα μεταξύ των σπονδύλων, μειώνοντας ή εξαλείφοντας τον πόνο που απορρέει από αυτήν. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία ενός ενιαίου και σταθερού τμήματος της σπονδυλικής στήλης, μια διαδικασία που προσομοιάζει τη φυσική διαδικασία πώρωσης ενός κατάγματος.  Παρόλο που η τεχνική αυτή έχει αποτελέσει αντικείμενο επιστημονικής αντιπαράθεσης, θεωρείται πλέον ακρογωνιαίος λίθος στην αντιμετώπιση σοβαρών παθήσεων της σπονδυλικής στήλης, οι οποίες προκαλούν αστάθεια, παραμόρφωση ή χρόνιο πόνο. Ενδείξεις για σπονδυλοδεσία Η επέμβαση σπονδυλοδεσίας ενδείκνυται σε περιπτώσεις: Σπονδυλικής αστάθειας, συχνά συνεπεία τραυματισμών, εκφυλιστικών νόσων, ή αποσταθεροποίησης μετά από χειρουργείο.  Σπονδυλολίσθησης, όπου υπάρχει ολίσθηση ενός σπονδύλου επί ενός άλλου, γεγονός που προκαλεί πόνο, νευρολογικά συμπτώματα και αστάθεια. Η χειρουργική σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης μπορεί να αποτρέψει περαιτέρω επιδείνωση και να ανακουφίσει από την πίεση των νευρικών ριζών. Παραμορφώσεων της σπονδυλικής στήλης όπως η σκολίωση και η κύφωση, όπου απαιτείται η αποκατάσταση της ισορροπίας Η σπονδυλοδεσία ενδείκνυται όταν οι παραμορφώσεις είναι προοδευτικές ή προκαλούν σοβαρή αισθητική ή λειτουργική επιβάρυνση. Υποτροπιάζουσας δισκοκήλης ή σοβαρής εκφύλισης μεσοσπονδύλιων δίσκων, που δεν ανταποκρίνονται στη συντηρητική ή στην ελάχιστα επεμβατική θεραπεία. Καταγμάτων ή ογκολογικών βλαβών, τα οποία έχουν προκαλέσει καταστροφή της δομικής ακεραιότητας των σπονδύλων και της ανατομικής ακεραιότητας της σπονδυλικής στήλης. Η επέμβαση σε αυτή την περίπτωση αποσκοπεί στην πρόληψη νευρολογικών επιπλοκών και την αποκατάσταση της μηχανικής σταθερότητας. Προηγούμενων επεμβάσεων όπως ευρείας έκτασης πεταλεκτομές, όπου η χειρουργική επέμβαση διαταράσσει τη σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης. Σε αυτή την περίπτωση, η αποκατάσταση της σταθερότητας μέσω σπονδυλοδεσίας κρίνεται αναγκαία. Χειρουργικές τεχνικές Η σπονδυλοδεσία μπορεί να εκτελεστεί με διάφορες προσπελάσεις: Πρόσθια (anterior), η οποία εφαρμόζεται συχνά σε παθήσεις της αυχενικής και της οσφυϊκής μοίρας (π.χ. ALIF). Οπίσθια (posterior), ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδος, ιδίως για αποσυμπιέσεις (π.χ. PLIF, TLIF). Πλάγια (lateral), όπως η τεχνική LLIF για οσφυϊκή σπονδυλοδεσία με περιορισμένο τραύμα. Σύγχρονες ελάχιστα επεμβατικές προσεγγίσεις Η χρήση της νευροπλοήγησης, της ρομποτικής υποβοήθησης και της διεγχειρητικής παρακολούθησης έχει αναβαθμίσει τις δυνατότητες, της ασφάλειας και της ακρίβειας στη χειρουργική επέμβαση της σπονδυλοδεσίας. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η εισαγωγή της διαδερμικής σπονδυλοδεσίας, μέσω της οποίας αποφεύγονται οι εκτεταμένες τομές και η αποκόλληση των μυών. Οι ασθενείς βιώνουν μικρότερη απώλεια αίματος, λιγότερο πόνο και ταχεία ανάρρωση. Η τεχνική αποτελεί παράδειγμα σύγχρονης, ελάχιστα επεμβατικής μεθόδου που μπορεί να προσφέρει ταυτόχρονα αποσυμπίεση και σταθεροποίηση μέσω μικρών τομών. Υλικά και νεότερες εξελίξεις Τα σύγχρονα εμφυτεύματα περιλαμβάνουν κοχλίες και ράβδους από κράματα τιτανίου, καθώς και ειδικούς κλωβούς οι οποίοι είναι βιοσυμβατοί και επιτρέπουν την αναγέννηση του οστικού ιστού. Οστικά μοσχεύματα, είτε από τον ίδιο τον ασθενή είτε από δότη, χρησιμοποιούνται για την επίτευξη της συνένωσης των σπονδύλων.  Πιθανές επιπλοκές και τρόποι διαχείρισης Παρά την αποτελεσματικότητα της σπονδυλοδεσίας, η επέμβαση  μπορεί να επιφέρει επιπλοκές. Νευρολογικές βλάβες, λοιμώξεις, αιματώματα, ψευδάρθρωση και μηχανική αστοχία των εμφυτευμάτων είναι πιθανές επιπλοκές, αν και σπάνιες. Η προσεκτική προεγχειρητική αξιολόγηση, η χρήση της τεχνολογίας όπως η νευροπλοήγηση και η ρομποτική πλοήγηση, καθώς και η εμπειρία του χειρουργού μειώνουν σημαντικά τους σχετικούς κινδύνους. Αποκατάσταση και μετεγχειρητική φροντίδα Η αποκατάσταση μετά από μια σπονδυλοδεσία εξαρτάται από την τεχνική που εφαρμόστηκε, την ηλικία και την φυσική κατάσταση του ασθενούς. Συνήθως, η κινητοποίηση γίνεται εντός 24 ωρών, με ή χωρίς τη χρήση κηδεμόνα ή ζώνης. Η φυσικοθεραπεία παίζει καθοριστικό ρόλο στην ενδυνάμωση των παρασπονδυλικών μυών και στη βελτίωση της κινητικότητας. Η επιστροφή σε καθημερινές δραστηριότητες είναι σταδιακή, και η πλήρης αποκατάσταση μπορεί να διαρκέσει από εβδομάδες έως μερικούς μήνες, ανάλογα με την έκταση της επέμβασης. Η ακτινολογική παρακολούθηση είναι απαραίτητη για να επιβεβαιωθεί η επιτυχής συνένωση των σπονδύλων. Συμπερασματικά, η σπονδυλοδεσία, αν και παρεμβατική, είναι συχνά η μοναδική λύση για τη οριστική και δια βίου θεραπεία παθήσεων της σπονδυλικής στήλης που προκαλούν σοβαρή δυσλειτουργία. Η επιλογή του κατάλληλου τύπου επέμβασης, η σωστή χρήση των σύγχρονων επιτευγμάτων της τεχνολογίας και η εξειδίκευση του χειρουργού συμβάλλουν στην ελαχιστοποίηση των επιπλοκών και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός στην Αθήνα – Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης Δρ. Μάριος Λυκίσσας χρησιμοποιεί ότι πιο σύγχρονο παγκοσμίως για τη διευκόλυνση της εκτέλεσης της σπονδυλοδεσίας και την επίτευξη των βέλτιστων αποτελεσμάτων όπως το ρομποτικό σύστημα Excelsius GPS, τη διεγχειρητική πλοήγηση O-arm/Navigation ΙΙ και τη διεγχειρητική νευροφυσιολογική παρακολούθηση. Τα συστήματα αυτά ιδιαίτερα σε συνδυασμό προσφέρουν εξαιρετική ευκολία και ακρίβεια στην τοποθέτηση εμφυτευμάτων και μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο νευρολογικής βλάβης, ενώ παράλληλα επιτυγχάνουν εντυπωσιακά αποτελέσματα τόσο αισθητικά όσο και λειτουργικά.

Σκολίωση και οι επιπτώσεις της εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία

Σκολίωση και οι επιπτώσεις της εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία Οι φυσιολογικές καμπύλες της σπονδυλικής στήλης την καθιστούν πιο δυνατή, πιο ευέλικτη και πιο ικανή να διατηρεί την ισορροπία του σώματος κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων. Εάν μία ή περισσότερες από τις υγιείς καμπύλες της σπονδυλικής στήλης παρουσιάσουν παραμόρφωση, η συνολική ακεραιότητα, η λειτουργία και η εμβιομηχανική της διαταράσσονται. Η σκολίωση, η οποία συνιστά μια τρισδιάστατη παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης χαρακτηρίζεται από αφύσικη πλάγια καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης και στροφή των σπονδύλων. Αυτό το στροφικό στοιχείο κάνει τη σκολίωση μια τρισδιάστατη παραμόρφωση.   Τι είναι η σκολίωση και γιατί επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου; Η σκολίωση είναι μια σύνθετη τρισδιάστατη παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης και του κορμού, η οποία προκαλεί μια εμφανή διαταραχή του φυσιολογικού σχήματός τους. Η πάθηση αυτή χαρακτηρίζεται  από μια ποικιλία παραμορφώσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την πλάγια κλίση και την στροφή των σπονδύλων  και την μεταβολή των φυσιολογικών καμπύλων της σπονδυλικής στήλης, (κύφωση και λόρδωση), διαταράσσοντας με τον τρόπο αυτό την ανατομία σε τρία διαφορετικά επίπεδα. Η πάθηση εμφανίζει την τάση να επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου, ιδιαίτερα εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία. Καθώς η μη φυσιολογική πλάγια μετατόπιση της σπονδυλικής στήλης επιδεινώνεται, η παραμόρφωση γίνεται μεγαλύτερη όπως γίνονται μεγαλύτερες και οι ανομοιόμορφες δυνάμεις που ασκούνται στο σώμα. Εάν η σκολίωση δεν αντιμετωπιστεί επαρκώς, βαθμιαία θα επιδεινώνεται  με αποτέλεσμα την προοδευτική επίταση της παραμόρφωσης και της παρεκτόπισης του σώματος και τον χρόνιο πόνο. Προκειμένου η σκολίωση να μην αυξηθεί ανεξέλεγκτα είναι σημαντικό να διαγιγνώσκεται και να αντιμετωπίζεται εγκαίρως και αποτελεσματικά.    Το πρόβλημα με τη σκολίωση  Το βασικό πρόβλημα εάν αφεθεί η πάθηση χωρίς θεραπεία είναι ότι εμφανίζει την τάση να επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Με άλλα λόγια, το μέγεθος της σκολίωσης μπορεί να αυξηθεί με την πάροδο του χρόνου εφόσον δεν εφαρμοστεί το κατάλληλο θεραπευτικό πρωτόκολλο.  Ακόμη και η σκολίωση που διαγιγνώσκεται ως ήπια μπορεί εύκολα να εξελιχθεί σε μέτρια, σοβαρή ή ακόμη και πολύ σοβαρή με την πάροδο του χρόνου. Αυτό που συμβαίνει με την παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης είναι ότι εισάγει νέες ασύμμετρες δυνάμεις στο σώμα. Όταν η σκολίωση επιδεινώνεται, οι δυνάμεις αυτές αυξάνονται συμβάλλοντας στην περαιτέρω επιδείνωση της παραμόρφωσης.   Σκολίωση και μυοσκελετικά προβλήματα που προκαλεί Η σκολίωση οδηγεί σε προοδευτική παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης, η οποία συχνά συνεπάγεται χρόνιο πόνο και λειτουργικούς περιορισμούς. Πιο συγκεκριμένα, μπορεί να προκαλέσει: Χρόνιο πόνο και αναπηρία. Καθώς η παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης επιδεινώνεται, αλλοιώνεται την εμβιομηχανική του σώματος, οδηγώντας σε μυϊκές ανισορροπίες και επίμονο πόνο, ιδιαίτερα στη μέση και τις ωμοπλάτες. Αυτός ο πόνος συχνά αυξάνεται με την ηλικία. Σκελετικές ανωμαλίες. Η σοβαρή σκολίωση προκαλεί ασυμμετρία των ώμων, αλλοιώσεις στις πλευρές και το θωρακικό τοίχωμα καθώς και ασυμμετρία της λεκάνης και φαινομενική ανισοσκελία.   Σκολίωση και καρδιοαναπνευστικές επιπτώσεις Η σοβαρή σκολίωση μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη λειτουργία της καρδιάς και των πνευμόνων. Αρχικά, η θωρακική σκολίωση μειώνει τη χωρητικότητα των πνευμόνων, προκαλώντας περιοριστική πνευμονοπάθεια και μειωμένη οξυγόνωση, γεγονός που με τη σειρά του οδηγεί σε δύσπνοια και εύκολη κόπωση. Οι σοβαρές σπονδυλικές παραμορφώσεις συμπιέζουν την καρδιά, μειώνοντας τη λειτουργική της ικανότητα και αυξάνοντας τον κίνδυνο αρτηριακής υπέρτασης και καρδιακής ανεπάρκειας. Επιπλέον, οι ασθενείς με σοβαρού βαθμού σκολίωση παρουσιάζουν μειωμένη αντοχή στην άσκηση λόγω μειωμένης πνευμονικής χωρητικότητας και αυξημένου καρδιακού φόρτου.   Νευρολογικά προβλήματα Η προοδευτική παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης μπορεί να προκαλέσει πίεση των νεύρων, οδηγώντας σε διάφορα νευρολογικά συμπτώματα όπως: Ριζοπάθεια, δηλαδή πίεση των νωτιαίων νεύρων που εκδηλώνεται με πόνο, μούδιασμα και αδυναμία στα άκρα. Πίεση του νωτιαίου μυελού. Σε σοβαρές  περιπτώσεις, η σκολίωση μπορεί να οδηγήσει σε μυελοπάθεια, προκαλώντας διαταραχές βάδισης, απώλεια λεπτών κινητικών δεξιοτήτων, ακόμη και παράλυση. Οσφυαλγία, ισχιαλγία και χρόνιος νευροπαθητικός πόνος αφού λόγω της πίεσης των νεύρων που μπορεί να συνυπάρχει με την εκφυλιστική σκολίωση, ορισμένοι ασθενείς αναπτύσσουν οσφυαλγία και ισχιαλγία, δηλαδή έντονο πόνο στη μέση που ακτινοβολεί και στα κάτω άκρα.   Ψυχοκοινωνικά εμπόδια Η εμφανής παραμόρφωση του σώματος και τα χρόνια συμπτώματα που προκαλεί η πάθηση μπορεί να θέσουν σημαντικά ψυχοκοινωνικά εμπόδια, αφού η αλλοιωμένη στάση και η ασυμμετρία του σώματος μπορεί να οδηγήσουν σε άγχος και μειωμένη αυτοπεποίθηση. Επιπλέον, οι σωματικοί περιορισμοί και η μειωμένη αυτοεκτίμηση συχνά οδηγούν σε κοινωνική απόσυρση και μειωμένη συμμετοχή σε φυσικές δραστηριότητες.   Λοιποί κίνδυνοι λόγω καθυστέρησης έναρξης θεραπείας για την σκολίωση Οι ασθενείς που δεν αναζητούν έγκαιρη θεραπεία για τη συγκεκριμένη παραμόρφωση μπορεί τελικά να χρειαστούν χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, η καθυστέρηση της θεραπείας μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της συνθετότητας του χειρουργείου, μεγαλύτερο χρόνο αποκατάστασης και αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών. Όσο πιο σοβαρή είναι η παραμόρφωση, τόσο πιο εκτεταμένη είναι η επέμβαση, γεγονός που με τη σειρά του οδηγεί σε πιο παρατεταμένη νοσηλεία του ασθενούς και πιο μακρά περίοδο ανάρρωσης.  Γενικά, η σκολίωση δεν είναι απλώς ένα αισθητικό πρόβλημα, αλλά μια προοδευτική πάθηση που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την εικόνα και την ποιότητα ζωής των ασθενών. Η σκολίωση συνεπάγεται πολλαπλούς περιορισμούς και προβλήματα τα οποία ευτυχώς μπορούν να μετριαστούν και να ξεπεραστούν εφόσον γίνει εγκαίρως η διάγνωση και εφαρμοστεί το κατάλληλο θεραπευτικό σχέδιο. Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός στην Αθήνα – Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης αποκαθιστά με τον πιο ενδεδειγμένο ανά περίπτωση τρόπο τη σκολίωση, προκειμένου οποιοσδήποτε ασθενής να μη χρειαστεί να θυσιάσει την κινητικότητα και την ποιότητα της ζωής του.

Πότε το μούδιασμα είναι ανησυχητικό;

Πότε το μούδιασμα είναι ανησυχητικό;   Εάν ένας ασθενής αισθάνεται μούδιασμα, μυρμήγκιασμα ή αδυναμία στα χέρια ή τα πόδια, υπάρχει πιθανότητα το πρόβλημα να εντοπίζεται στη σπονδυλική στήλη. Βέβαια, το μούδιασμα μπορεί αρκετές φορές να είναι ακίνδυνο και να σχετίζεται με διαταραχή της αιματικής κυκλοφορίας λόγω συμπίεσης ή χαμηλών θερμοκρασιών. Ωστόσο, μερικές φορές το πρόβλημα έχει τη ρίζα του στη συμπίεση κάποιας νευρικής ρίζας στη σπονδυλική στήλη ή του ίδιου του νωτιαίου μυελού. Ο βασικός λοιπόν προβληματισμός έγκειται στο πότε το μούδιασμα είναι κάτι αθώο και πότε υποδεικνύει κάτι ανησυχητικό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να υποδηλώνει βλάβη στα νεύρα ή άσκηση πίεσης στον νωτιαίο μυελό, κάτι που ενδέχεται να απαιτεί πιο εξειδικευμένη θεραπεία, ακόμη και χειρουργική επέμβαση.   Τα νεύρα είναι οι ίνες που ξεκινούν από τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό και εκτείνονται σε όλο το σώμα, μεταδίδοντας σήματα πόνου, ζέστης, κρύου ή απλώς την αίσθηση της αφής. Τα νεύρα της σπονδυλικής στήλης, γνωστά ως νωτιαία νεύρα, είναι 31 ζεύγη νεύρων που εκφύονται από τον νωτιαίο μυελό και εξέρχονται από τα μεσοσπονδύλια τρήματα της σπονδυλικής στήλης. Διακρίνονται σε αυχενικά, θωρακικά, οσφυϊκά, ιερά και ένα κοκκυγικό. Κάθε νεύρο αποτελείται από κινητικές, αισθητικές και αυτόνομες ίνες, οι οποίες ελέγχουν τις κινήσεις και τη λειτουργία των οργάνων και μεταδίδουν αισθητικά ερεθίσματα προς τον εγκέφαλο. Τα αυχενικά νεύρα ελέγχουν την αίσθηση και την κίνηση στα άνω άκρα, ενώ τα οσφυϊκά νεύρα την αίσθηση και την κίνηση στα κάτω άκρα. Εάν κάτι διαταράσσει αυτά τα νεύρα – είτε λόγω άσκησης πίεσης, τραυματισμού ή κάποιας πάθησης – μπορεί να εμφανιστεί μούδιασμα, μυρμήγκιασμα ή ακόμα και αδυναμία. Πότε όμως το μούδιασμα είναι ανησυχητικό και πού μπορεί να οφείλεται;     Αιτίες μουδιάσματος στα άνω και τα κάτω άκρα   Το μούδιασμα και το μυρμήγκιασμα στα χέρια και τα πόδια υποδεικνύουν συνήθως μια μορφή ριζοπάθειας. Η ριζοπάθεια συνιστά μια κοινή νευρολογική πάθηση που εκδηλώνεται εξαιτίας της συμπίεσης μίας ή περισσοτέρων νευρικών ριζών στη σπονδυλική στήλη. Τα συμπτώματα της ριζοπάθειας περιλαμβάνουν μυρμήγκιασμα, μούδιασμα και πόνο που ακολουθεί ένα συγκεκριμένο μοτίβο στο χέρι ή το πόδι. Η κατάσταση αυτή μπορεί να προκύψει λόγω: Δισκοκήλης ή κήλης μεσοσπονδύλιου δίσκου, όταν δηλαδή κάποιος μεσοσπονδύλιος δίσκος που εντοπίζεται μεταξύ των σπονδύλων υφίσταται βλάβη με αποτέλεσμα ο εσωτερικός πηκτοειδής πυρήνας του να προβάλλει μέσω μιας ρωγμής στον εξωτερικό σκληρό ινώδη δακτύλιο εντός του σπονδυλικού σωλήνα, πιέζοντας τα παρακείμενα νεύρα. Εκφυλιστικής νόσου μεσοσπονδύλιου δίσκου, όπου οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι φθείρονται ή παρουσιάζουν ρωγμές/σχισμές, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε συμπίεση των νεύρων. Σπονδυλικής στένωσης, κατά την οποία η μείωση της διαμέτρου κάποιας μοίρας της σπονδυλικής στήλης μπορεί να πιέσει τα παρακείμενα νεύρα. Σπονδυλολίσθησης, όταν δηλαδή ένας σπόνδυλος ξεφεύγει από τη φυσιολογική του θέση και ολισθαίνει πάνω στον παρακείμενο σπόνδυλο, συμπιέζοντας τα γειτονικά νεύρα.   Πότε το μούδιασμα είναι ανησυχητικό;   Η πιο απλή απάντηση στην ερώτηση πότε το μούδιασμα στα χέρια ή τα πόδια που σχετίζεται με κάποια πάθηση της σπονδυλικής στήλης είναι ανησυχητικό είναι όταν συνοδεύεται από πρόσθετα, συγκεκριμένα συμπτώματα ή επιδεινώνεται σταδιακά. Ιδιαίτερα, αν το μούδιασμα συνοδεύεται από αδυναμία στα άκρα, απώλεια ελέγχου της κίνησης ή μειωμένη αίσθηση, μπορεί να υποδηλώνει σοβαρή πίεση σε νεύρα ή στον νωτιαίο μυελό. Επίσης, η ξαφνική εμφάνιση ή η επιδείνωση των συμπτωμάτων μετά από τραυματισμό στη σπονδυλική στήλη απαιτεί άμεση ιατρική εκτίμηση, καθώς μπορεί να σημαίνει κάταγμα ή σοβαρή νευρολογική βλάβη. Επικίνδυνη θεωρείται και η περίπτωση όπου το μούδιασμα συνοδεύεται από απώλεια ελέγχου της ουροδόχου κύστης ή του εντέρου, κάτι που υποδηλώνει σύνδρομο ιππουρίδας, μια επείγουσα νευρολογική κατάσταση που απαιτεί άμεση χειρουργική αντιμετώπιση. Ακόμη, το μούδιασμα που επιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα ή εξαπλώνεται σε περισσότερες περιοχές του σώματος μπορεί να είναι σημάδι μιας εξελισσόμενης νευρολογικής διαταραχής ή εκφυλιστικής πάθησης της σπονδυλικής στήλης, όπως η δισκοκήλη, η σπονδυλική στένωση ή η εκφυλιστική δισκοπάθεια, που μπορεί να οδηγήσουν σε μόνιμες βλάβες αν δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως. Για τον λόγο αυτό, οποιοδήποτε μούδιασμα σχετίζεται με προβλήματα στη σπονδυλική στήλη και συνοδεύεται από προοδευτική επιδείνωση, αδυναμία ή άλλα νευρολογικά συμπτώματα, απαιτεί άμεση αξιολόγηση, ώστε να αποφευχθούν σοβαρές επιπλοκές και μόνιμες βλάβες στο νευρικό σύστημα και τα άκρα.   Γενικά, το περιστασιακό μούδιασμα μπορεί να μην είναι ανησυχητικό, αλλά εάν επιμένει, επιδεινώνεται ή συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα, καλό είναι ο ασθενής να αναζητήσει ιατρική εκτίμηση. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορούν να αποτρέψουν μόνιμες βλάβες και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ασθενών. Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός – Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης αποκαθιστά με τον πιο ενδεδειγμένο τρόπο οποιαδήποτε πάθηση προκαλεί μούδιασμα στα άνω ή τα κάτω άκρα και οφείλεται σε κάποια πάθηση της σπονδυλικής στήλης, προκειμένου κάθε ασθενής να ανακτήσει την κινητικότητα και εν τέλει την ποιότητα της ζωής του.  

Κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου στον αυχένα και μούδιασμα στο χέρι​

Κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου στον αυχένα και μούδιασμα στο χέρι Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που έχουν συσχετίσει την κήλη του μεσοσπονδύλιου δίσκου ή δισκοκήλη με την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, κοινώς τη μέση. Πρόκειται ωστόσο για λανθασμένη συσχέτιση, καθώς η πάθηση μπορεί να εμφανιστεί εξίσου συχνά στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, δηλαδή στην περιοχή του αυχένα. Γενικά, οι δισκοκήλες εμφανίζονται πιο συχνά σε περιοχές της σπονδυλικής στήλης που καταπονούνται περισσότερο, όπως η μέση και ο αυχένας. Όπως η δισκοκήλη στην περιοχή της μέσης μπορεί να προκαλέσει πόνο (ισχιαλγία) και νευρολογικά προβλήματα στα κάτω άκρα, αντίστοιχα εάν η ίδια πάθηση εκδηλωθεί στον αυχένα επηρεάζει τα νεύρα που καταλήγουν στα άνω άκρα με αποτέλεσμα τον πόνο και το μούδιασμα στο χέρι.   Τι είναι η δισκοκήλη και γιατί εμφανίζεται στον αυχένα; Μια κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου ή δισκοκήλη είναι μια πάθηση της σπονδυλικής στήλης που ταλαιπωρεί αρκετό κόσμο. Η πάθηση, όπως μαρτυρά και το όνομά της, αφορά έναν ή περισσότερους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Οι δίσκοι αυτοί εντοπίζονται μεταξύ των σπονδύλων, έχοντας ως κύριο ρόλο την ομαλή κίνησή τους και την απορρόφηση των κραδασμών. Μια δισκοκήλη εμφανίζεται όταν ο πηκτοειδής πυρήνας ενός μεσοσπονδύλιου δίσκου που έχει σύσταση γέλης διαφεύγει εντός του σπονδυλικού σωλήνα εξαιτίας μιας αδύναμης περιοχής ή μιας ρωγμής στο σκληρό εξωτερικό του περίβλημα που ονομάζεται ινώδης δακτύλιος. Καθώς το υλικό του δίσκου διαφεύγει εντός του σπονδυλικού σωλήνα συχνά συμπιέζει μια παρακείμενη νευρική ρίζα. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης στην περίπτωση του αυχένα είναι ο πόνος αλλά και το μούδιασμα που ξεκινά συνήθως από τον αυχένα και καταλήγει στο χέρι. Μια δισκοκήλη προκαλείται συνήθως λόγω κάποιου τραυματισμού ή από υπερβολική καταπόνηση. Η γήρανση της σπονδυλικής στήλης διαδραματίζει επίσης σημαντικό ρόλο. Καθώς γερνάμε, οι δίσκοι αφυδατώνονται και γίνονται πιο σκληροί. Ο σκληρός εξωτερικός ινώδης δακτύλιος του μεσοσπονδύλιου δίσκου μπορεί να εξασθενήσει. Ο πυρήνας που μοιάζει με γέλη προβάλλει προς τα πίσω ή ένα κομμάτι του εξέρχεται μέσα από το στο τοίχωμα του δίσκου. Η κληρονομικότητα, το κάπνισμα, το σωματικό βάρος και μια σειρά από επαγγελματικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες μπορεί να ευθύνονται για την πρώιμη εκφύλιση του δίσκου.   Κήλη στον αυχένα και συμπτώματα εκτός από μούδιασμα στο χέρι Μια δισκοκήλη στον αυχένα μπορεί να προκαλέσει πόνο στον αυχένα, καθώς και πρόσθετα συμπτώματα που αντανακλούν στον ώμο, τον βραχίονα, το χέρι και/ή τα δάκτυλα. Ανάλογα με την σοβαρότητα της συμπίεσης του νεύρου μπορεί επίσης να εμφανιστεί μυϊκή αδυναμία στο άνω άκρο ή διαταραχή της αίσθησης (υπαισθησία). Το σύνολο αυτό των νευρολογικών αυτών συμπτωμάτων αποκαλείται αυχενική ριζοπάθεια. Τα συμπτώματα επιδεινώνονται σε συγκεκριμένες θέσεις του κεφαλιού. Ο πόνος μιας δισκοκήλης τείνει να επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων, όπως όταν κάνουμε  ένα άθλημα ή όταν σηκώνουμε ένα μεγάλο βάρος. Ορισμένες θέσεις του κεφαλιού – όπως η στροφή προς τη μία πλευρά ή η κλίση του κεφαλιού προς τα εμπρός – μπορεί επίσης να επιδεινώσουν τον πόνο. Επιπλέον, ο πόνος και ο μυϊκός σπασμός που προκαλείται από μια δισκοκήλη στον αυχένα μπορεί να περιορίσουν ορισμένες κινήσεις του αυχένα και να μειώσουν το εύρος κίνησης, προκαλώντας δυσκαμψία. Σε κάθε περίπτωση, η ένταση του πόνου και τα νευρολογικά ελλείμματα καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τη εντόπιση της δισκοκήλης.   Επιλογές θεραπείας για μια κήλη στον αυχένα που προκαλεί μούδιασμα στο χέρι, πόνο  και άλλα συμπτώματα Μια κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου στον αυχένα που προκαλεί μούδιασμα στο χέρι, πόνο και πρόσθετα συμπτώματα πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα και στοχευμένα. Η πρώτη γραμμή θεραπείας είναι συνήθως συντηρητική. Αυτή περιλαμβάνει έναν συνδυασμό φαρμακευτικής αγωγής, ξεκούρασης, τροποποίησης των δραστηριοτήτων και φυσικοθεραπείας. Πολλοί ασθενείς παρουσιάζουν σημαντική βελτίωση μέσα σε τέσσερις έως έξι εβδομάδες, καθώς ο πόνος και τα νευρολογικά συμπτώματα υποχωρούν σταδιακά λόγω της υποχώρησης της φλεγμονής. Τα φάρμακα που χορηγούνται είναι συνήθως τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), τα μυοχαλαρωτικά ή τα στεροειδή για την ανακούφιση από τον πόνο και τη φλεγμονή. Η φυσικοθεραπεία διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην αποκατάσταση, καθώς προάγει την κινητικότητα και την ενδυνάμωση των μυών του αυχένα. Εάν οι συντηρητικές θεραπείες δεν επιφέρουν ανακούφιση μετά από διάστημα 6-8 εβδομάδων ή τα συμπτώματα επιδεινωθούν (ιδιαίτερα η αδυναμία), μπορεί να χρειαστεί χειρουργική αποκατάσταση του προβλήματος. Παράγοντες όπως η συνολική υγεία του ασθενούς, η διάρκεια και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων, καθώς και οι προηγούμενες θεραπείες, επηρεάζουν την απόφαση για χειρουργική επέμβαση. Σκοπός της επέμβασης είναι η απομάκρυνση του υλικού του δίσκου που προκαλεί το πρόβλημα. Πλέον υπάρχει η δυνατότητα αντιμετώπισης της πάθησης με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, διατηρώντας όσο το δυνατόν περισσότερο ανέπαφες τις τριγύρω δομές και τα μαλακά μόρια της περιοχής. Οι πλέον συχνά χρησιμοποιούμενες τεχνικές αυτές είναι η πρόσθια αυχενική αποσυμπίεση και η οπίσθια διαδερμική τρηματεκτομή. Και με τις δύο αυτές τεχνικές ο ασθενής λαμβάνει εξιτήριο την ίδια ή την επόμενη ημέρα απαλλαγμένος από τον πόνο. Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός – Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης Δρ. Μάριος Λυκίσσας αποκαθιστά με τον πιο ενδεδειγμένο τρόπο την κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου στον αυχένα που προκαλεί μούδιασμα και πόνο στο χέρι και λοιπά δυσάρεστα συμπτώματα, προκειμένου κάθε ασθενής να ανακτήσει άμεσα την ποιότητα της ζωής του. 

Σπονδυλική στένωση και δυσκολία στο περπάτημα

Σπονδυλική στένωση και δυσκολία στο περπάτημα   Η σπονδυλική στένωση μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ικανότητα του ασθενούς να κινείται και να εκτελεί καθημερινές δραστηριότητες όπως το περπάτημα. Στην πάθηση αυτή ουσιαστικά ελαττώνεται η διάμετρος του σπονδυλικού σωλήνα λόγω διαφόρων εκφυλιστικών παραγόντων, γεγονός έχει ως αποτέλεσμα τη συμπίεση νεύρων ή ακόμα και του ίδιου του νωτιαίου μυελού. Οι ασθενείς με σπονδυλική στένωση στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης συχνά παρατηρούν πως δυσκολεύονται να περπατήσουν μεγάλες αποστάσεις, να γέρνουν προς τα εμπρός για ανακούφιση ή να αισθάνονται πόνο και μούδιασμα στα κάτω άκρα. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο την ποιότητα της ζωής των ασθενών, αλλά ακόμα και τις πιο απλές πτυχές της καθημερινότητάς τους.   Τι είναι η σπονδυλική στένωση και πού οφείλεται; Η σπονδυλική στένωση είναι μια εκφυλιστική πάθηση της σπονδυλικής στήλης κατά την οποία παρατηρείται μείωση της διαμέτρου του σπονδυλικού σωλήνα. Απότοκο αυτής της κατάστασης είναι η άσκηση πίεσης στον νωτιαίο μυελό ή στα νωτιαία νεύρα. Η στένωση του σπονδυλικού σωλήνα εμφανίζεται συνήθως στην οσφυϊκή (μέση) ή στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, καθώς η μέση και ο αυχένας είναι κινητές μονάδες και κατά συνέπεια υφίστανται τις μεγαλύτερες καταπονήσεις. Η σπονδυλική στένωση είναι συχνά το αποτέλεσμα της φυσιολογικής φθοράς της σπονδυλικής στήλης που σχετίζεται με τη γήρανση. Η εκφύλιση των σπονδύλων προκαλεί οστεοαρθρίτιδα και την ανάπτυξη οστεοφύτων. Τα οστεόφυτα συνιστούν οστικές προβολές που καταλαμβάνουν χώρο μέσα στον σπονδυλικό σωλήνα και πιέζουν τα νεύρα. Άλλες αιτίες περιλαμβάνουν: Δισκοκήλη, η οποία μπορεί να επιδεινώσει τη σπονδυλική στένωση, περιορίζοντας ακόμη περισσότερο τον διαθέσιμο χώρο για τα νεύρα εντός του σπονδυλικού σωλήνα. Πάχυνση των συνδέσμων της σπονδυλικής στήλης η οποία μειώνει σημαντικά το διαθέσιμο χώρο στο εσωτερικό του σπονδυλικό σωλήνα. Όγκοι σπονδυλικής στήλης, οι οποίοι αν και σπάνιοι μπορούν να καταλάβουν χώρο στον σπονδυλικό σωλήνα και να ασκήσουν εκτεταμένη πίεση στα νεύρα. Κατάγματα σπονδύλων που ενδέχεται να προκαλέσουν μετατόπιση οστικών τμημάτων.   Πώς η σπονδυλική στένωση δυσκολεύει ακόμα και καθημερινές δραστηριότητες όπως το περπάτημα; Η σπονδυλική στένωση και η δυσκολία στο περπάτημα δυστυχώς είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Η πάθηση αυτή μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την κινητικότητα και ιδίως το περπάτημα, καθώς προκαλεί συμπτώματα όπως πόνο, μούδιασμα και μυϊκή αδυναμία, τα οποία συλλογικά δυσχεραίνουν την ικανότητα του ασθενούς να περπατά άνετα και με ασφάλεια. Μάλιστα, η σπονδυλική στένωση προκαλεί μια παθολογική κατάσταση που περιγράφεται με τον όρο νευρογενής διαλείπουσα χωλότητα. Η στένωση του σπονδυλικού σωλήνα προκαλεί πίεση στα νωτιαία νεύρα που ρυθμίζουν τη νευρική λειτουργία των κάτω άκρων. Αυτό οδηγεί σε μια σειρά συμπτωμάτων που επηρεάζουν την ικανότητα του ατόμου να περπατά. Οι ασθενείς αρχικά βιώνουν πόνο, μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στα πόδια, τα οποία γίνονται πιο έντονα κατά τη διάρκεια του περπατήματος ή της ορθοστασίας. Η συμπίεση των νεύρων μπορεί να επηρεάσει επίσης τη λειτουργία των μυών, προκαλώντας αίσθημα αδυναμίας, κυρίως στα πόδια. Ο πόνος και η αδυναμία οδηγούν συχνά σε αλλαγές στη βάδιση, όπως μικρότερα βήματα ή σύρσιμο των ποδιών, επιδεινώνοντας την κινητικότητα. Η πίεση στα νεύρα μπορεί να συμβάλλει επίσης σε εν δυνάμει απώλεια της ισορροπίας, αυξάνοντας τον κίνδυνο πτώσεων. Σε πιο προχωρημένα στάδια, η σπονδυλική στένωση καθιστά δύσκολο ακόμα και το σύντομο περπάτημα, καθώς οι ασθενείς μπορεί να δυσκολεύονται να διανύσουν αποστάσεις μεγαλύτερες από 50-100 μέτρα χωρίς να κάνουν κάποιο διάλειμμα, με τα συμπτώματα να υποχωρούν προσωρινά όταν κάθονται ή σκύβουν ελαφρά προς τα εμπρός. Καθώς η κατάσταση επιδεινώνεται, οι ασθενείς αισθάνονται έντονο πόνο και κράμπες στα πόδια, ιδιαίτερα κατά τη βάδιση ή την ορθοστασία. Ο πόνος μπορεί να ακτινοβολεί στο πέλμα, τον μηρό, τη γάμπα ή τον γλουτό, ανάλογα με το νεύρο που συμπιέζεται, ενώ δεν αποκλείεται να εξαπλωθεί σε όλη τη μέση και τα κάτω άκρα.   Επιλογές θεραπείας Η θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα της πάθησης και την ένταση των συμπτωμάτων. Σε πρώτη φάση, η αντιμετώπιση είναι συνήθως συντηρητική και περιλαμβάνει την φυσικοθεραπεία, την φαρμακευτική αγωγή και την τροποποίηση ορισμένων δραστηριοτήτων. Ως προς τη φυσικοθεραπεία, οι ασθενείς καλούνται να εκτελέσουν ασκήσεις που ενδυναμώνουν τους μύες της σπονδυλικής στήλης και βελτιώνουν την ευλυγισία, οι οποίες μπορούν να μειώσουν την πίεση στα νεύρα και να βελτιώσουν τη βάδιση. Όσον αφορά στη φαρμακευτική αγωγή, συνιστώνται αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα τα οποία βοηθούν στη διαχείριση του πόνου. Ως προς την τροποποίηση των δραστηριοτήτων, συνιστώνται χαμηλής έντασης δραστηριότητες, όπως το περπάτημα ή η κολύμβηση και η χρήση υποστηριγμάτων βάδισης. Σε σοβαρές ωστόσο περιπτώσεις, όπου η πίεση στα νεύρα είναι εκτεταμένη, απαιτείται χειρουργική αποκατάσταση του προβλήματος. Οι επεμβάσεις που μπορούν να πραγματοποιηθούν σε αυτή την περίπτωση είναι δύο, η κλασική πεταλεκτομή και η σύγχρονη, ελάχιστα επεμβατική μικροαποσυμπίεση. Η μικροαποσυμπίεση συνιστά μια χειρουργική τεχνική κατά την οποία επιτυγχάνεται η αποσυμπίεση των νευρικών στοιχείων, μέσω μιας μικρής χειρουργικής τομής. Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός – Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης Δρ. Μάριος Λυκίσσας αντιμετωπίζει με τον ενδεδειγμένο ανά περίπτωση τρόπο τη σπονδυλική στένωση και τους περιορισμούς που αυτή προκαλεί όπως η δυσκολία στο περπάτημα.

Ριζίτιδα: Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται

Ριζίτιδα: Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται Οποιοσδήποτε πόνος στο ανθρώπινο σώμα μπορεί να αποβεί όχι απλώς δυσάρεστος, αλλά καθηλωτικός επηρεάζοντας την ποιότητα ζωής Ιδίως σε μια γεμάτη από υποχρεώσεις καθημερινότητα, οποιοδήποτε πρόβλημα που προκαλεί πόνο μπορεί πραγματικά να δυσκολέψει σε σημαντικό βαθμό την ομαλή ροή των καθημερινών εργασιών. Όταν το πρόβλημα αυτό εντοπίζεται σε κάποιο νεύρο του ανθρώπινου σώματος, η κατάσταση περιπλέκεται σημαντικά. Μία άκρως δυσάρεστη κατάσταση που αφορά τα περιφερικά νεύρα, και πιο συγκεκριμένα τις νευρικές ρίζες, είναι η ριζίτιδα. Η ριζίτιδα είναι μια πάθηση που μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις για όσους ζουν με αυτή.    Τι είναι η ριζίτιδα; Η ριζίτιδα ή ριζιτικός πόνος αποτελεί ένα σύνολο συμπτωμάτων με κύριο σύμπτωμα τον πόνο που ακτινοβολεί κατά μήκος ενός νεύρου. Ο πόνος αυτός προκαλείται από φλεγμονή της νευρικής ρίζας, στο σημείο που συνδέεται με τη σπονδυλική στήλη. Δεν αποτελεί αυτοτελή πάθηση, αλλά αντιπροσωπεύει ένα σύνολο συμπτωμάτων που εμφανίζονται όταν οι νευρικές ρίζες πιέζονται, ερεθίζονται, αναπτύσσουν φλεγμονή ή δεν λειτουργούν σωστά. Η ριζίτιδα προκαλείται από διάφορες παθολογικές καταστάσεις που σχετίζονται με τη σπονδυλική στήλη και το νευρικό σύστημα και μπορεί να εκδηλωθεί ως επίμονος και μερικές φορές έντονος πόνος, επηρεάζοντας την καθημερινή ζωή των ασθενών.   Είδη ριζίτιδας Η ριζίτιδα μπορεί να διακριθεί σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με τη μοίρα της σπονδυλικής στήλης στην οποία εντοπίζεται η παθολογική κατάσταση που προκαλεί φλεγμονή των νευρικών ριζών. Συνεπώς, υπάρχει η οσφυϊκή, η αυχενική και η θωρακική ριζίτιδα. Η οσφυϊκή ριζίτιδα προκαλεί πόνο που ακτινοβολεί από τη μέση προς τα κάτω άκρα, ενώ συχνά συνοδεύεται από νευρολογικά συμπτώματα όπως μούδιασμα, μυρμήγκιασμα ή μυϊκή αδυναμία. Η ισχιαλγία αποτελεί μια συχνή εκδήλωση αυτής της κατάστασης και συνήθως προκαλείται από οσφυϊκή δισκοκήλη ή σχηματισμό οστεοφύτων.  Η αυχενική ριζίτιδα από την άλλη πλευρά χαρακτηρίζεται από πόνο και δυσφορία που οφείλονται στη συμπίεση των νευρικών ριζών στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Ο πόνος μπορεί να ακτινοβολεί στους ώμους, τα χέρια και τον αυχένα, ενώ δεν αποκλείεται να εμφανιστεί και μούδιασμα στα δάχτυλα ή γενικευμένη μυϊκή αδυναμία στα άνω άκρα. Η θωρακική ριζίτιδα τέλος εκδηλώνεται με πόνο στην πλάτη που μπορεί να επεκτείνεται προς τα εμπρός μέχρι το στήθος, αίσθημα σφιξίματος και μουδιάσματα. Όπως γίνεται αντιληπτό, συχνά συγχέεται με κάποια καρδιολογική πάθηση, γεγονός που δεν αποκλείεται να καθυστερήσει την ορθή διάγνωση.   Αίτια της ριζίτιδας Η ριζίτιδα είναι το αποτέλεσμα διαφόρων παθολογικών καταστάσεων της σπονδυλικής στήλης που οδηγούν σε πίεση ή φλεγμονή των νευρικών ριζών. Στις πιο συχνές αιτίες συμπεριλαμβάνονται η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου ή δισκοκήλη, η εκφυλιστική δισκοπάθεια, η σπονδυλική στένωση, η σπονδυλολίσθηση, ο σχηματισμός οστεοφύτων, η παρατεταμένη κακή στάση του σώματος, τυχόν τραυματισμοί ή ατυχήματα. Ορισμένες τέλος καταστάσεις όπως η παχυσαρκία, το κάπνισμα και η προχωρημένη ηλικία λειτουργούν συνεργικά με κάποια υποκείμενη πάθηση με αποτέλεσμα την εμφάνιση ριζιτικού πόνου.   Συμπτώματα που προκαλεί η ριζίτιδα Τα συμπτώματα που προκαλεί η ριζίτιδα εξαρτώνται από την εντόπιση της προσβεβλημένης νευρικής ρίζας. Εάν η εντόπισή της είναι η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, οι ασθενείς αισθάνονται πόνο στη μέση που συχνά ακτινοβολεί στα κάτω άκρα (ισχιαλγία), μυϊκή αδυναμία και μουδιάσματα των κάτω άκρων. Εάν η προσβεβλημένη νευρική ρίζα εντοπίζεται πλησίον του θώρακα, εμφανίζεται πόνος στο στήθος, αίσθημα σφιξίματος και μούδιασμα. Στην περίπτωση τέλος που η ριζίτιδα εντοπίζεται στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, εκδηλώνεται πόνος στον αυχένα που ακτινοβολεί στους ώμους ή συνολικά στα άνω άκρα ενώ μπορεί να συνυπάρχει και μούδιασμα στα δάχτυλα του ενός συνήθως χεριού και αδυναμία στο άνω άκρο στις σοβαρότερες των περιπτώσεων.    Διάγνωση ριζίτιδας Η έγκαιρη διάγνωση είναι απαραίτητη προκειμένου να ανευρεθεί η υποκείμενη αιτία της ριζίτιδας και να προληφθεί η περαιτέρω βλάβη του νεύρου. Η διάγνωση ξεκινά με την κλινική αξιολόγηση του ασθενούς και την λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού. Συνήθως, χρειάζονται απεικονιστικές εξετάσεις όπως η μαγνητική τομογραφία για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση και να εντοπιστεί η προσβεβλημένη νευρική ρίζα. Σε περιπτώσεις νευρικής βλάβης, μπορεί να χρειαστεί ηλεκτρομυογράφημα για την αξιολόγηση της νευρικής λειτουργίας.   Επιλογές θεραπείας για τη ριζίτιδα Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και την αιτία της ριζίτιδας. Σε πρώτη φάση, συνιστάται συντηρητική θεραπεία με φαρμακευτική αγωγή (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά) και φυσικοθεραπεία. Σε κάποιες περιπτώσεις, οι επισκληρίδιες εγχύσεις στεροειδών μπορεί να συμβάλλουν στην ανακούφιση της φλεγμονής. Ωστόσο, όταν η συντηρητική θεραπεία αποτυγχάνει να ανακουφίσει τον πόνο, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση. Η κατάλληλη χειρουργική τεχνική επιλέγεται προσεκτικά, ανάλογα με την υποκείμενη παθολογική κατάσταση που προκάλεσε την ριζίτιδα. Για παράδειγμα, εάν ο ασθενής πάσχει από δισκοκήλη η ενδεδειγμένη χειρουργική τεχνική είναι η μικροδισκεκτομή ή η ενδοσκοπική δισκεκτομή, οι οποίες στοχεύουν στην άμεση ανακούφιση της πίεσης του νεύρου και στην ταχεία ανάκτηση της ποιότητας ζωής του ασθενούς με την επιστροφή στην καθημερινότητά του. Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός – Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης Δρ. Μάριος Λυκίσσας βοηθά κάθε ασθενή που πάσχει από ριζίτιδα να επανέλθει γρήγορα σε μια ενεργή και χωρίς πόνο καθημερινότητα.

Πώς τα συμπτώματα που προκαλεί η δισκοκήλη μέσης ανακουφίζονται αποτελεσματικά;

Πώς τα συμπτώματα που προκαλεί η δισκοκήλη μέσης ανακουφίζονται αποτελεσματικά; Ο πόνος στη μέση δυστυχώς αποτελεί σύμπτωμα που πλέον απαντάται ολοένα και συχνότερα ακόμα και σε νεαρά άτομα. Ένα από τα πιο συχνά αίτια πόνου στη μέση είναι η δισκοκήλη μέσης ή αλλιώς κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Αυτή συνιστά μια από τις πιο συχνές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, ιδιαίτερα στο χαμηλότερο τμήμα της, στην οσφυϊκή δηλαδή μοίρα.    Ανατομία του μεσοσπονδύλιου δίσκου Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος αποτελείται από δύο βασικά μέρη: τον ινώδη δακτύλιο, που είναι το εξωτερικό περίβλημα του δίσκου, και τον πηκτοειδή πυρήνα, το μαλακό σαν ζελέ εσωτερικό του το οποίο παρέχει ελαστικότητα και απορροφά τους κραδασμούς. Η λειτουργία του μεσοσπονδύλιου δίσκου είναι να αποτρέπει την τριβή των σπονδύλων μεταξύ τους, ενώ παράλληλα επιτρέπει στη σπονδυλική στήλη να εκτελεί ένα σημαντικό εύρος κινήσεων.    Πότε εμφανίζεται πρόβλημα; Πρόβλημα εμφανίζεται όταν ο ινώδης δακτύλιος υποστεί ρήξη, με αποτέλεσμα να απελευθερωθεί το υλικό του πυρήνα του δίσκου εντός του σπονδυλικού σωλήνα. Αυτή η διαρροή ονομάζεται δισκοκήλη μέσης και μπορεί να ασκήσει πίεση στα νευρικά στοιχεία που διέρχονται από τον σπονδυλικό σωλήνα, προκαλώντας έντονο πόνο και νευρολογικά συμπτώματα. Η δισκοκήλη εκδηλώνεται συχνότερα στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, καθώς αυτή επιδέχεται το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεων που ασκούνται στη σπονδυλική στήλη.   Τι είναι η δισκοκήλη μέσης; Η δισκοκήλη μέσης είναι μια συχνή πάθηση της σπονδυλικής στήλης που μπορεί να εμφανιστεί με έντονη κλινική εικόνα. Η πάθηση εμφανίζεται όταν ο μεσοσπονδύλιος δίσκος προβάλλει εκτός των φυσιολογικών ορίων του, ασκώντας πίεση στα παρακείμενα νεύρα και προκαλώντας νευρολογικά συμπτώματα, όπως πόνο, μούδιασμα και αδυναμία στα κάτω ή στα άνω άκρα.   Αίτια εμφάνισης δισκοκήλης στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης Τα αίτια της δισκοκήλης στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης ποικίλλουν. Βασικό αίτιο είναι η φυσική φθορά των μεσοσπονδύλιων δίσκων με την πάροδο του χρόνου. Η προοδευτική αυτή εκφύλιση οδηγεί σε μείωση της ελαστικότητάς τους και αύξηση του κινδύνου ρήξης του εξωτερικού ινώδους δακτυλίου. Παράλληλα, ένας σοβαρός τραυματισμός στην πλάτη ή κάποια πτώση μπορεί να προκαλέσει ρήξη του ινώδους δακτυλίου του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Ιδιαίτερα επιβαρυντικά λειτουργεί και το υπερβολικό σωματικό βάρος, καθώς αυξάνει την καταπόνηση στη σπονδυλική στήλη. Επίσης, η παρατεταμένη λανθασμένη στάση του σώματος, ειδικά σε καθιστή θέση, συμβάλλει στην καταπόνηση της μέσης και προκαλεί ή επιδεινώνει την δισκοκήλη. Τέλος, η υπερβολική καταπόνηση της σπονδυλικής στήλης λόγω συνεχούς άρσης βαρειών αντικειμένων κατά τη διάρκεια της προπόνησης ή της χειρωνακτικής εργασίας  μπορούν να επιβαρύνουν τους μεσοσπονδύλιους δίσκους, οδηγώντας προοδευτικά σε δισκοκήλη μέσης.    Συμπτώματα που προκαλεί η δισκοκήλη μέσης Τα συμπτώματα της οσφυϊκής δισκοκήλης μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με την έκταση της συμπίεσης των νευρικών δομών. Σε πρώτη φάση, εκδηλώνεται έντονος πόνος στη μέση, δηλαδή οσφυαλγία, που μπορεί να περιορίσει την κινητικότητα. Ο πόνος αυτός συχνά ακτινοβολεί από τη μέση προς τα κάτω άκρα, ακολουθώντας την πορεία του ισχιακού νεύρου. Το σύμπτωμα αυτό ονομάζεται ισχιαλγία. Ταυτόχρονα με τον πόνο εκδηλώνονται συχνά αισθητικές διαταραχές όπως μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στα κάτω άκρα. Οι ασθενείς παρατηρούν επίσης μυϊκή αδυναμία, δηλαδή αδυναμία να εκτελέσουν συγκεκριμένες κινήσεις των κάτω άκρων. Σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις, η πίεση στα νεύρα μπορεί να προκαλέσει παράλυση, δυσκολία στη βάδιση ή αδυναμία ελέγχου του εντέρου ή της ουροδόχου κύστης.    Επιλογές θεραπείας για τη δισκοκήλη μέσης Η θεραπεία για την οσφυϊκή δισκοκήλη εξαρτάται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και το βαθμό της συμπίεσης των νευρικών στοιχείων. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων (περίπου 85-90%), η οσφυϊκή δισκοκήλη αντιμετωπίζεται επιτυχώς συντηρητικά. Αρχικά, συνιστάται η αποφυγή της έντονης σωματικής καταπόνησης και ο περιορισμός των δραστηριοτήτων για τις πρώτες ημέρες μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων. Ταυτόχρονα, χορηγούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, παυσίπονα και μυοχαλαρωτικά για την ανακούφιση του πόνου. Η φυσικοθεραπεία λειτουργεί επίσης άκρως βοηθητικά, καθώς συμβάλλει στην ενδυνάμωση των μυών του κορμού και τη βελτίωση της ευλυγισίας μέσω ασκήσεων που αποφορτίζουν τη σπονδυλική στήλη. Εάν τα συντηρητικά αυτά μέτρα δεν επιφέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, επόμενο βήμα είναι οι επισκληρίδιες εγχύσεις κορτικοστεροειδών με σκοπό την ελάττωση της φλεγμονής και του πόνου.  Εάν ωστόσο τα συμπτώματα δεν υποχωρούν μετά από 6-8 εβδομάδες συντηρητικής θεραπείας ή όταν ο ασθενής εμφανίζει ιδιαίτερα έντονα ή επιδεινούμενα νευρολογικά συμπτώματα όπως μυϊκή αδυναμία, παράλυση ή προβλήματα στην ούρηση και την αφόδευση, τότε έχει ένδειξη η άμεση χειρουργική αποκατάσταση. Η πρόοδος στις χειρουργικές τεχνικές και την ιατρική τεχνολογία έχει καταστήσει πλέον εφικτή την αποκατάσταση της πάθησης αυτής με ελάχιστα επεμβατικό και αναίμακτο τρόπο, με την ελάχιστη δυνατή διατάραξη των τριγύρω δομών και μαλακών μορίων της περιοχής. Οι πλέον σύγχρονες τεχνικές για την αποκατάσταση της δισκοκήλης μέσης είναι η μικροδισκεκτομή και η ενδοσκοπική δισκεκτομή. Η μικροδισκεκτομή είναι η πιο συχνά εφαρμοζόμενη ελάχιστα επεμβατική τεχνική για την αποκατάσταση της δισκοκήλης, κατά την οποία αφαιρείται το τμήμα του δίσκου που προβάλλει και ασκεί πίεση στο νεύρο, μέσω μιας μικρής τομής 2-3 εκατοστών και με τη βοήθεια ειδικού χειρουργικού μικροσκοπίου. Ανάλογα, κατά την ενδοσκοπική δισκεκτομή, η πρόσβαση στον δίσκο πραγματοποιείται μέσω μιας μικροσκοπικής τομής και ακολουθεί η αφαίρεση του τμήματός του που προβάλλει με τη χρήση κάμερας – ενδοσκοπίου. Και με τις δύο αυτές τεχνικές ο ασθενής λαμβάνει εξιτήριο την ίδια ή την επόμενη ημέρα, χωρίς πόνο.  Η δισκοκήλη μέσης είναι μια συχνή και αρκετά επώδυνη πάθηση της σπονδυλικής στήλης που ασκεί σημαντική επίδραση στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Η έγκαιρη διάγνωση και η εφαρμογή της κατάλληλης θεραπείας, είτε συντηρητικής είτε χειρουργικής, είναι καθοριστικής σημασίας για την αποκατάσταση της λειτουργικότητας του ασθενούς και την ανακούφιση από τον πόνο. Εάν η πάθηση απαιτεί χειρουργική αποκατάσταση, ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός – Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης Δρ. Μάριος Λυκίσσας εφαρμόζει τις πιο σύγχρονες, ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, ώστε ο ασθενής να επανέλθει όσο το δυνατόν γρηγορότερα στην καθημερινότητά του.

Πώς η οσφυαλγία επηρεάζει την καθημερινή ζωή;

Πώς η οσφυαλγία επηρεάζει την καθημερινή ζωή; Η οσφυαλγία και η ισχιαλγία αποτελούν δύο από τις πιο κοινές αιτίες πόνου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής πολλών ανθρώπων. Αν και συχνά συγχέονται, οι δύο καταστάσεις έχουν διαφορετική αιτιολογία και χαρακτηριστικά. Η οσφυαλγία αναφέρεται στον πόνο που εντοπίζεται στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης (μέση), ενώ η ισχιαλγία περιλαμβάνει πόνο που προέρχεται από τον ερεθισμό του ισχιακού νεύρου και ακτινοβολεί κατά μήκος του ποδιού. Και οι δύο καταστάσεις δεν θεωρούνται αυτοτελείς παθήσεις, αλλά συμπτώματα που προκαλούνται από κάποια υποκείμενη παθολογική κατάσταση. Η παθολογική κατάσταση αυτή μπορεί να είναι είτε κάποια απλή μυοσκελετική βλάβη είτε μια πιο σύνθετη διαταραχή της σπονδυλικής στήλης.  Τι είναι η οσφυαλγία; Η οσφυαλγία είναι ο πόνος χαμηλά στη μέση, στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, η οποία αποτελεί το κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης. Εμφανίζεται σε διάφορες μορφές, με τον πόνο να είναι είτε εντοπισμένος στη μέση είτε να ακτινοβολεί συνήθως στους γοφούς, προκαλώντας δυσφορία και περιορισμό της κινητικότητας. Η οσφυαλγία μπορεί να ταξινομηθεί ανάλογα με τη διάρκεια των συμπτωμάτων σε οξεία (μέχρι 4 εβδομάδες), υποξεία (4-12 εβδομάδες) και χρόνια (πάνω από 12 εβδομάδες).  Η ισχιαλγία από την άλλη πλευρά αφορά στον πόνο που προκαλείται από την πίεση ή τον ερεθισμό του ισχιακού νεύρου, του μεγαλύτερο νεύρο του ανθρώπινου σώματος. Ο πόνος της ισχιαλγίας συνήθως ακτινοβολεί από τη μέση προς τα κάτω άκρα, συχνά με συνοδευτικά συμπτώματα όπως μούδιασμα, αδυναμία, μειωμένη αίσθηση, κάψιμο ή αίσθημα μυρμηγκιάσματος. Αιτίες πόνου στη μέση Οι αιτίες της οσφυαλγίας ποικίλουν και περιλαμβάνουν μηχανικές, εκφυλιστικές, φλεγμονώδεις και σπανιότερα συστηματικές καταστάσεις. Η εκφύλιση των μεσοσπονδύλιων δίσκων και των σπονδύλων αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες πόνου στη μέση. Η εκφυλιστική δισκοπάθεια και η κήλη του μεσοσπονδύλιου δίσκου μπορεί να συμβάλλουν στην άσκηση πίεσης στις νευρικές ρίζες, οδηγώντας σε οσφυαλγία ή και ισχιαλγία. Με την πάροδο της ηλικίας, η εκφύλιση αυτή αυξάνει τον κίνδυνο αστάθειας των σπονδύλων και στένωσης του σπονδυλικού σωλήνα. Παράλληλα, η θλάση των μυών και των τενόντων ή οι τραυματισμοί των συνδέσμων της σπονδυλικής στήλης αποτελούν συχνά αίτια οσφυαλγίας. Τραυματισμοί από έντονη ή με λανθασμένη τεχνική άρση βαρών ή λάθος στάση σώματος μπορεί να προκαλέσουν οξεία οσφυαλγία.  Στις παθήσεις που είναι πολύ πιθανό να προκαλέσουν οσφυαλγία συγκαταλέγεται και η σπονδυλολίσθηση. Η πάθηση αυτή χαρακτηρίζεται από την μετατόπιση ενός σπονδύλου προς τα εμπρός πάνω στον υποκείμενο σπόνδυλο, προκαλώντας πίεση στα νεύρα που εξέρχονται από το επίπεδο αυτό και οσφυϊκό πόνο, με ή χωρίς συνοδό ισχιαλγία. Αντίστοιχα, και η σπονδυλική στένωση, η μείωση δηλαδή της διαμέτρου του σπονδυλικού σωλήνα στην περιοχή της μέσης, μπορεί να προκαλέσει πίεση στα νωτιαία νεύρα, οδηγώντας σε πόνο, αδυναμία ή μούδιασμα στα κάτω άκρα. Τέλος, λιγότερο συχνές αιτίες, όπως οι λοιμώξεις και οι όγκοι της σπονδυλικής στήλης, μπορεί να προκαλέσουν σοβαρό πόνο στη μέση. Διαγνωστική προσέγγιση Η διάγνωση της οσφυαλγίας βασίζεται πρωτίστως στη λήψη ιστορικού και τη φυσική εξέταση. Ο γιατρός αξιολογεί τον τύπο και τη διάρκεια του πόνου, καθώς και την ανταπόκρισή του στα συντηρητικά μέτρα. Αν κριθεί απαραίτητο, μπορεί να ζητηθούν επιπρόσθετες διαγνωστικές εξετάσεις, όπως: Απλή ακτινογραφία για τον έλεγχο τυχόν εκφυλιστικών αλλοιώσεων ή τραυματισμών. Μαγνητική τομογραφία για τη διερεύνηση της κατάστασης των μεσοσπονδύλιων δίσκων και των νεύρων. Αξονική τομογραφία για λεπτομερή απεικόνιση των οστικών δομών. Θεραπευτικές επιλογές για την αποκατάσταση σπονδυλικών παθήσεων που προκαλούν οσφυαλγία Η θεραπεία της οσφυαλγίας εξαρτάται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και την αιτία του πόνου. Σε πρώτη φάση συνήθως η θεραπεία είναι συντηρητική και περιλαμβάνει: Τροποποίηση της καθημερινότητας: Η προσωρινή διακοπή των δραστηριοτήτων που επιβαρύνουν τη σπονδυλική στήλη είναι σημαντική για την ανακούφιση του πόνου. Φαρμακευτική αγωγή: Χορήγηση αναλγητικών, αντιφλεγμονωδών και μυοχαλαρωτικών φαρμάκων για τη μείωση του πόνου και της φλεγμονής. Φυσικοθεραπεία: Η ενδυνάμωση των μυών της σπονδυλικής στήλης και η βελτίωση της κινητικότητας συμβάλλουν στη μακροπρόθεσμη ανακούφιση των συμπτωμάτων. Τα προγράμματα αποκατάστασης πρέπει να είναι εξατομικευμένα και προσαρμοσμένα στον εκάστοτε ασθενή. Επισκληρίδιες εγχύσεις κορτικοστεροειδών: Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι τοπικές εγχύσεις μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της φλεγμονής και του πόνου. Ωστόσο, εάν τα συντηρητικά μέτρα αποτυγχάνουν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα ή σε περίπτωση που παρουσιάζονται έντονα νευρολογικά προβλήματα, σειρά έχει η χειρουργική αποκατάσταση της υποκείμενης παθολογίας. Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός – Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης Δρ. Μάριος Λυκίσσας εφαρμόζει τις πιο σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές για την αποκατάσταση πλήθους παθήσεων που διακυβεύουν την ακεραιότητα της σπονδυλικής στήλης. Οι κύριες χειρουργικές επιλογές περιλαμβάνουν μεταξύ πολλών άλλων: Μικροδισκεκτομή για τη θεραπεία της κήλης του μεσοσπονδύλιου δίσκου που ασκεί πίεση στις νευρικές ρίζες. Αποσυμπίεση και σπονδυλοδεσία για περιπτώσεις σπονδυλικής στένωσης με ή χωρίς αστάθεια της σπονδυλικής στήλης. Μέτρα πρόληψης Η πρόληψη της οσφυαλγίας είναι εφικτή μέσω της υιοθέτησης σωστών συνηθειών που μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης πόνου και λοιπών συμπτωμάτων. Αρχικά, η τακτική σωματική άσκηση ενδυναμώνει τους ραχιαίους μυς και τους κοιλιακούς, βοηθώντας στη διατήρηση της σταθερότητας της σπονδυλικής στήλης. Η αποφυγή επίσης της κακής στάσης του σώματος κατά την εργασία καθώς και η αποφυγή άρσης βαρέων αντικειμένων είναι σημαντική για την προστασία της σπονδυλικής στήλης. Τέλος, η διατήρηση ενός φυσιολογικού σε γενικά πλαίσια σωματικού βάρους είναι σημαντική, καθώς μειώνει τα φορτία που διέρχονται από την μέση και τα κάτω άκρα.

Σκολίωση και πόνος στη σπονδυλική στήλη

Σκολίωση και πόνος στη σπονδυλική στήλη Η σκολίωση είναι μια σύνθετη, τρισδιάστατη παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης που χαρακτηρίζεται από μια μη φυσιολογική πλάγια καμπύλη, η οποία συχνά συνοδεύεται από στροφή των σπονδύλων. Αν και η σκολίωση μπορεί να εμφανιστεί σε διάφορες ηλικίες, μορφές και βαθμούς σοβαρότητας, συχνά παραμένει αδιάγνωστη μέχρι να επιδεινωθεί αρκετά ή να προκαλέσει δυσάρεστα συμπτώματα όπως πόνο. Η σκολίωση δεν σημαίνει ότι θα εκδηλώνεται πάντα με πόνο. Μερικοί ασθενείς με σκολίωση δεν αισθάνονται πόνο ή ο πόνος είναι ήπιος και δεν θέτει εμπόδια στην καθημερινότητά τους. Ωστόσο, για άλλους, ο πόνος μπορεί να είναι πολύ έντονος ώστε να επηρεάσει κάθε πτυχή της καθημερινότητας και συνολικά της ζωής τους. Ο πόνος που σχετίζεται με τη σκολίωση μπορεί να διαφέρει σημαντικά, ανάλογα με παράγοντες όπως το μέγεθος της καμπύλης, η συγκεκριμένη μοίρα της σπονδυλικής στήλης που προσβάλλεται και η συνύπαρξη άλλων παθήσεων της σπονδυλικής στήλης.    Σκολίωση και πόνος στη σπονδυλική στήλη    Η σκολίωση συμβάλλει ώστε να εκδηλωθεί πόνος στη σπονδυλική στήλη εξαιτίας διαφόρων παραγόντων. Αρχικά, η παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης μπορεί να οδηγήσει σε ανισορροπία των μυών της ράχης, με τους μύες στην κυρτή πλευρά της καμπύλης να διατείνονται και εκείνους στην κοίλη πλευρά να συμπιέζονται και να εξασθενούν. Αυτή η ανισορροπία συχνά οδηγεί σε μυϊκή κόπωση, μυϊκό σπασμό και πόνο. Η πάθηση αυτή μπορεί επίσης να επηρεάσει τη στάση του σώματος προς τα εμπρός/πίσω που είναι γνωστή και ως οβελιαία ισορροπία. Η λανθασμένη στάση του σώματος η οποία ονομάζεται απώλεια της οβελιαίας ισορροπίας και η οποία έχει απασχολήσει πολύ τον ιατρικό κόσμο τα τελευταία χρόνια, μπορεί να οδηγήσει σε σπασμό ή κόπωση των μυών, γεγονός που με τη σειρά του προκαλεί έντονο πόνο αλλά και σκύψιμο προς τα εμπρός ιδιαίτερα κατά τις απογευματινές ώρες.  Η σκολίωση μπορεί επίσης να επιβαρύνει τις αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης και της λεκάνης, οι οποίες εν τέλει φθείρονται ή αναπτύσσουν φλεγμονή. Η τρισδιάστατη παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης μπορεί να ασκήσει άνιση πίεση στις αρθρώσεις, οδηγώντας σε εκφυλιστικές αλλαγές αυτών και σε αρθρίτιδα. Αυτή η αρθρίτιδα των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης και της λεκάνης αποτελεί συχνή πηγή πόνου στην πλάτη και την μέση, ιδιαίτερα σε ενήλικες με σκολίωση. Πρόκειται για την εκφυλιστική σκολίωση των ενηλίκων.  Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Βρίσκονται ανάμεσα στους σπονδύλους και λειτουργούν απορροφώντας τους κραδασμούς και προσφέροντας ευλυγισία στην αυχενική και στην οσφυϊκή μοίρα. Η φθορά και η εκφύλισή τους, γνωστή και ως δισκοπάθεια, μπορεί να επιφέρει σημαντικές επιπτώσεις με σημαντικότερη την εκδήλωση χρόνιου πόνου που δεν περνά ή υποτροπιάζει συχνά μετά την διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής.  Η φθορά που υφίσταται η σπονδυλική στήλη εξαιτίας της σκολίωσης μπορεί να επιταχύνει την εκφύλιση των μεσοσπονδύλιων δίσκων, οδηγώντας σε καταστάσεις όπως η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου, η οποία μπορεί να προκαλέσει συμπίεση των νευρικών ριζών και πόνο στην μέση ή/και στα κάτω άκρα. Η σκολίωση μπορεί τέλος να προκαλέσει στένωση του σπονδυλικού σωλήνα και των τρημάτων μέσω των οποίων εξέρχονται τα νωτιαία νεύρα, γεγονός που οδηγεί σε συμπίεση των νεύρων αυτών. Αυτή η συμπίεση μπορεί να προκαλέσει ριζιτικό πόνο, που συχνά γίνεται αισθητός ως έντονος πόνος στο πόδι (ισχιαλγία) στους ασθενείς με σκολίωση της οσφυϊκής μοίρας ή πόνος που ακτινοβολεί στα χέρια εάν πρόκειται για σκολίωση που εντοπίζεται στην αυχενική ή στην θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Θα πρέπει να τονιστεί στο σημείο αυτό ότι δεν είναι μόνο οι περιπτώσεις εκφυλιστικής σκολίωσης που εμφανίζονται στην ενήλικο ζωή που συνοδεύονται από πόνο. Αντίστοιχα, και οι ενήλικες που εμφάνισαν σκολίωση ως παιδιά ή έφηβοι μπορεί επίσης να αισθάνονται πόνο στην μέση και την πλάτη που προκαλείται από φθορά στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και τις σπονδυλικές αρθρώσεις, ειδικά εάν δεν έλαβαν την κατάλληλη θεραπεία σε μικρότερη ηλικία.    Παράγοντες που επηρεάζουν τον πόνο στη σκολίωση Δεν βιώνουν πόνο όλοι οι άνθρωποι με σκολίωση και, όταν ο πόνος εμφανιστεί, η ένταση και η φύση του μπορεί να διαφέρουν σημαντικά. Οι κυριότεροι παράγοντες που επηρεάζουν την εκδήλωση του πόνου περιλαμβάνουν: Βαθμός παραμόρφωσης: Οι μεγαλύτερες καμπύλες, ιδιαίτερα εκείνες άνω των 30 μοιρών, είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν πόνο σε οποιαδήποτε ηλικία. Ωστόσο, ακόμη και η μικρότερου μεγέθους σκολίωση μπορεί να αποτελέσει αίτιο πόνου εφόσον προκαλεί σημαντική ανισορροπία των μυών ή συμπίεση νεύρων.  Εντόπιση της παραμόρφωσης: Οι θωρακικές καμπύλες μπορεί να προκαλέσουν περισσότερο πόνο στην πλάτη και τους ώμους, ενώ οι οσφυϊκές καμπύλες είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν πόνο στη μέση ο οποίος συχνά ακτινοβολεί στους γλουτούς και τα κάτω άκρα. Ηλικία εμφάνισης: Ο πόνος είναι πιο συχνός στους ενήλικες με σκολίωση λόγω των συνδυασμένων επιπτώσεων της απώλειας της ισορροπίας του σώματος, της εκφύλισης των μεσοσπονδυλίων δίσκων, της στένωσης του σπονδυλικού σωλήνα και των τρημάτων, καθώς και της αρθρίτιδας των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης. Σωματική δραστηριότητα: Ορισμένες δραστηριότητες που ασκούν πίεση στη σπονδυλική στήλη, όπως η άρση βαρέων αντικειμένων ή το παρατεταμένο κάθισμα, μπορεί να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν τον πόνο σε άτομα με σκολίωση. Συνοδές παθήσεις: Παθήσεις όπως η σπονδυλική στένωση, η οστεοπόρωση ή η προηγούμενη χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική στήλη μπορούν να επηρεάσουν την εμφάνιση και τη σοβαρότητα του πόνου σε ασθενείς με σκολίωση.   Προκειμένου να προληφθεί ή να αντιμετωπιστεί ο πόνος και τα υπόλοιπα προβλήματα που προκαλεί η σκολίωση, είναι σημαντικό ο ασθενής να απευθυνθεί σε ειδικό. Η έγκαιρη διάγνωση, η εφαρμογή ενός απόλυτα εξατομικευμένου σχεδίου θεραπείας και η συνεχιζόμενη παρακολούθηση είναι βασικά στοιχεία στη διαχείριση της σκολίωσης και στον μετριασμό των επιπτώσεών της στην καθημερινή ζωή. Δεν αποκλείεται προχωρημένες περιπτώσεις και ασθενείς με χρόνιο πόνο που δεν περνά με φάρμακα ή επαναλαμβανόμενες φυσικοθεραπείες να χρειαστούν χειρουργική επέμβαση προκειμένου ο ασθενής να ανακτήσει την ποιότητα της ζωής του και να αποτραπούν δυσμενείς καταστάσεις. Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός – Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης Δρ. Μάριος Λυκίσσας αντιμετωπίζει κάθε περιστατικό σκολίωσης με την ενδεδειγμένη ανά περίπτωση τεχνική, ώστε κάθε ασθενής να επιστρέψει σε μια ενεργή και χωρίς πόνο καθημερινότητα.